Natali Portmın, çocuk uyuyo
Dün akşam Halimden Konan Anlar'ı sonunda bir kez de canlı dinlemek için Roxy'deydik. Konserlerde not tutmayı, tuttuğumuz notları paylaşmayı sevdiğimizi herkes bilir. İşte dünden arda kalanlar:
- Bazı gruplara eşlik etmeden olmuyor, şarkıları söylemeden tadı çıkmıyor. Halimden Konan Anlar o gruplardan değil, sürprizli sözleri, pek coşkulu müzikleriyle insanı anında içine çekiveriyor yaptıkları şey. Şarkıların hemen hepsi halihazırda zihnime kazınmış olduğu için ben eşlikçiler arasındaydım ama gözlemlerim şarkıları ilk kez dinleyenlerin de fazlasıyla keyif aldığı yönünde.
- Halimden Konan Anlar şarkı sözlerinden, Facebook postlarına, parçalarını paylaşma şekillerine kadar takipçileriyle etkileşime girdikleri her alanda gayet rahat bir tavır sergiliyor. Bu pek tabii sahnede de bu şekilde. Ya gerçekten sahnede gerçekte oldukları gibiler, hiçbir şekilde sahne suratı/imajı/duruşu takınmıyorlar ya da bunu o kadar iyi yapıyorlar ki inanılmaz doğal duruyor. Hangisi doğru bilemiyorum ama günün sonunda insanın içinden iki bira kapıp karşılarına muhabbete oturmak geldiği doğru.
- Parçaların çoğu fazlaca hareketli ve grup da belli ki sahnede eğleniyor. Ne var ki Kendime Çaylar sahnede tam hakkını alamıyor sanki; diğer parçaların arasında yitip gidiyor. Akustik performanslarında daha iyi parladığını, uzun uzun çalındığını önce tahmin, hemen sonra umut ediyorum. Bir de onu görmek gerek.
- Bu her zaman böyle mi bilinmez ama dün gece sahneden ayrılışları gerçek bir zengin kalkışıydı. "Çok tatlıydınız" tadında kısa bir vedanın ardından bir anda ortadan kayboldular. Tamam, kabul, biraz havalı bir tavır ama izleyici tarafında bir ne olduğunu anlayamama durumu yaratmıyor diyemeyeceğim.
.
Share This
Subscribe Here
0 yorum:
Yorum Gönder