Oradaydık: Taşoda Konserleri

Boğaziçi Üniversitesi Müzik Kulübü iftiharla sundu.

Efendim, bu ülkede Taşoda kültürü diye bir şey var. Üniversite hayatımın ilk yılı olduğundan dolayı önceden keşfetmediğim bu kültürü, çaylak kategorisinde katıldığım ilk Taşoda Konserleri'nde ziyadesiyle deneyimledim. Evet mutluyum, evet başım göğe erdi, evet başımın göğe ermesinde alkolün etkisi de olabilir. Sonuç: Güney Meydan, Taşoda Konserleri’nde bir başka oluyormuş meğerse. Büyük festivallerle yarışabilecek bir kalabalık, güneşli bir hafta sonu ve müziğe göz kırpan yeni dokular, yeni tatlar bir araya gelince mükemmel bir iki günü geride bırakmış olduk.

Bazı aksaklıklar nedeniyle programda sarkmalar olsa da, eğlenmeyi, müzik yapmayı ve müzik dinlemeyi bilenler aksaklıklara aldırmayıp, sürecin tadını çıkardılar.

Her grubu izleyemesem de, ilk defa dinleyip hayran kaldığım bir çok grupla tanıştım. Mesela Sade’ye bayıldım; gerçekten adları gibi sade, yumuşak. Make Up herkesi eğlendirmeyi biliyor, ‘zıp zıp zıpladık’ deyim yerindeyse. Soaked sıra dışı, çok güzel. Levity kırk yılda bir çıkıyormuş sahneye, yakaladığıma sevindim. Zebrass'ı Ghostbusters'ı çalarken anca yakalayabildim, meğer son şarkılarıymış. Yavuz Çetin Project'in sağlam bir fan kitlesi vardı, hak etmiyor değiller. HLP ise kelimelerle tarif edilemez, anca yaşanırdı. Gitar parçaladık, çakmakları yaktık, bandanaları taktık ve kahkahadan gerilen suratlarımız ve alkıştan kızaran ellerimizle ödüllendirdik onları da, geri kalan (izleyemediğim, adını saymadığım) bütün muhteşem gruplar gibi.



Bu arada Avaz Avaz ekibi olarak heyecanla beklediğimiz Blog Ödülleri’nin sonuçlarını da Taşoda Konserleri’nde aldık, bir defa da onun şerefine zıpladık. Ars Longa ve Vera’nın sahneden Avaz’ı desteklemeleri, Travis konserinde Dougie’nin bana ve arkadaşıma ‘Cheers’ yapmasını hatırlattı bana (ve evet, sadece bize yaptı onu, bundan adım gibi eminim), ayrı bir mutlu oldum.



Darısı seneye.

Share This

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Subscribe Here